سوره قارعه صد و یکمین سوره قرآن است و در جزء سی ام آن قرار دارد.
در آیه اول این سوره واژه «القارعه» یکی از نامهای قیامت آمده است. در روایات آمده است هر کس این سوره را تلاوت کند، پرونده اعمالش در روز قیامت پربار خواهد بود.
از امام باقر (ع) نقل شده است: هر کس القارعه را تلاوت کند، از فتنه دجال، اینکه به او ایمان بیاورد و از چرک جهنم در روز قیامت در امان خواهد بود.
متن آیات سوره قارعه همراه با ترجمه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
الْقَارِعَةُ ﴿١﴾
کوبنده (۱)
مَا الْقَارِعَةُ ﴿٢﴾
کوبنده چیست (۲)
وَ مَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿٣﴾
و تو چه دانى که کوبنده چیست (۳)
یَوْمَ یَکُونُ النَّاسُ کَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿٤﴾
روزى که مردم، چون پروانههاى پراکنده گردند (۴)
وَ تَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ ﴿٥﴾
و کوهها مانند پشم زده شده رنگین شود (۵)
فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ ﴿٦﴾
اما هر که سنجیدههایش سنگین برآید (۶)
فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ ﴿٧﴾
پس وى در زندگى خوشى خواهد بود (۷)
وَ أَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ ﴿٨﴾
و اما هر که سنجیدههایش سبک بر آید (۸)
فَأُمُّهُ هَاوِیَةٌ ﴿٩﴾
پس جایش هاویه باشد (۹)
وَ مَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ ﴿١٠﴾
و تو چه دانى که آن چیست (۱۰)
نَارٌ حَامِیَةٌ ﴿١١﴾
آتشى است سوزنده (۱۱)
نظرات شما عزیزان: